Ατσάλι ενάντια σε Χαλκό

 γη έτρεμε κάτω από τις βροντερές τους οπλές. Σαν δυο τερατώδεις ατσάλινες χιονοστιβάδες, οι δυο στρατιές εφορμούσαν η μια καταπάνω στην άλλη μέσα σε χειμαρρώδη καλπασμό, μια μανία να συντρίψουν και να κατασφάξουν.

Λιγότερο από μίλι χώριζε τα δυο μέτωπα των αντιπάλων Απολλώνιων Ελ και των Κρόνιων,τα δυο μέτωπα των αντιπάλων έφιππων ατσαλόφραχτων  και χαλκόφραχτων δυνάμεων. Τα δευτερόλεπτα χάνονταν μέσα
σε ανούσια θραύσματα αιωνιότητας. Ο χρόνος ήταν εξωπραγματικός, εγκολπωμένος μέσα σε σύμπαντα ατσαλιού και χαλκού. Βλέμματα καρφωμένα στις λόγχες της εχθρικής πρώτης γραμμής, ήχος νεκρωμένος από τον ακατάπαυστο κεραυνό των οπλών, λαρύγγια παραλυμένα από την ένταση. Μοναδική αίσθηση, αυτή της μετωπικής ορμής κατά μήκος του χώρου. Τί ξέρει ένας μετεωρίτης από χρόνο, τη στιγμή της πύρινής του κρούσης;

Ατσάλι και Χαλκός και χώρος... και χρόνος;.....Τώρα!

Ήχος χάλκινής και ατσάλινης σύγκρουσης και θαμμένες κραυγές οργής και αγωνίας. Ένα ηφαιστείο, που ξερνά το πύρινό του αίμα μέσα σε παγωμένη θάλασσα. Δυο κύμματα ατσαλιού και χαλκόυ συγκρούονται. Ο χρόνος παγώνει. Ο χώρος είναι ακίνητος. Το ατσάλι και ο χαλκός είναι η ολότητα.

          Ατσάλι ενάντια σε Χαλκό. 
Μύες και οστά οδηγούν, ατσάλι και χαλκός προστατεύει. Ατσάλι ενάντια σε Χαλκό. Απολλώνιοι Ελ ενάντια των Ρυπαρών Κρόνιων. Και ο Πολέμαρχος 780  με το ιερό Χάλκινο ξίφος οδηγός στην επικράτηση του Χαλκού 
και των Ελ.